Extra's

Lievelingsboeken

Wie schrijft, leest bijna altijd graag en veel. Voor mij geldt dit net zo goed. Veel lezen en daardoor vertrouwd raken met de taal en de schrijfstijl van andere auteurs was een belangrijk onderdeel in het ontwikkelen van mijn eigen stem op papier.
Hieronder vermeld ik een paar boeken die iets bijzonders voor mij betekenden op een bepaald moment in mijn leven, en dat in feite nog steeds doen.

Eigen foto's

Links

Jeugdboeken

Ronja de roversdochter (Astrid Lindgren)
Samen met Ronja loop je door het mistige bos, warm je je bij het vuur, krijg je soep samen met de rovers, adem je de vrijheid. Astrid Lindgren maakt haar personages zelfstandig en vrijgevochten, maar boven alles heel mooie mensen. Als kind ontleende ik dit boek wel tien keer uit de bib, als volwassenen kocht ik het – eindelijk! – voor mezelf. Een paar jaar geleden las ik het tijdens de herfstvakantie helemaal voor aan de kinderen van mijn man en een vriendin met haar dochters, in een chalet in de Ardennen, met het haardvuur op volle kracht. Een van mijn mooiste herinneringen.

Kinderen van Moeder Aarde – trilogie (Thea Beckman)
Respect voor de natuur en voor de intuïtie van de vrouw staan centraal in dit driedelige werk van de oma van de Nederlandse jeugdliteratuur. Als kind was Thule de wereld waar ik heen wilde, heel heel erg. De taal begint langzaamaan een beetje te demoderen, maar het leest nog steeds heel vlot.

Torenhoog en mijlenbreed – Ogen van tijgers – Aan de andere kant van de deur (Tonke Dragt)
Ik kan mijn zus niet dankbaar genoeg zijn dat ze mij als tiener deze boeken deed lezen. In Tonke Dragt vond ik een schrijfster met een heel eigen, heldere taal, een koppige stijl, en fascinerende onderwerpen.
Torenhoog en mijlenbreed en Ogen van tijgers waren mijn eerste kennismaking met het thema van telepathie in jeugdliteratuur. Het concept liet mij vanaf toen niet meer los.
Aan de andere kant van de deur is de kwantumfysica en de relativiteitstheorie voor jongeren, verteld op een briljante manier en ingekleed als een sprookje/avonturenverhaal. Achter de ogenschijnlijke eenvoud gaat een complexe wereld schuil die ook volwassenen kan boeien.

De tolbrug (Aidan Chambers)
Eigenlijk zou ik alle boeken van deze auteur op de lijst kunnen zetten, want het zijn stuk voor stuk meesterwerken. Maar De tolbrug heeft om een of andere reden mijn hart gestolen. Misschien door het subtiele evenwicht dat de personages zoeken tussen homo- en heteroseksualiteit, en tussen liefde en vriendschap. Mijn persoonlijke favoriet voor 14+ (of is het 15+?).

Lieve woordjes (Carl Norac – Claude Dubois)
Een snoezig prentenboek over hoe volwassenen tijd moeten maken voor hun kinderen, omdat die anders met al hun liefde (en hun lieve woordjes) blijven zitten. Dit boekje geeft mij altijd dat vertederende ‘oohh’-gevoel en ik sla het nooit dicht zonder een grote glimlach.
Om die reden gaven mijn man en ik op ons huwelijksfeest aan alle feestgasten zo’n boekje cadeau (in miniformaat). We krijgen er nog complimentjes over.

Boeken voor volwassenen

The lord of the rings (J.R.R. Tolkien)
Het wordt stilaan overbodig deze klassieker te beschrijven. Na een eerste mislukte poging om me aan te passen aan het ritme en de stijl, las ik het hele werk op mijn vijftiende in drie weken uit. Ik heb het sindsdien nog meermaals herlezen. Tolkien koppelt literair genie aan een enorme integriteit van verbeelding, en heeft een kennis van en liefde voor oude talen die door geen enkele hedendaagse auteur geëvenaard worden. Aangezien het oude Engeland een sterke aantrekkingskracht op mij heeft (net als Scandinavië en IJsland) voel ik mij in het gezelschap van Tolkien een beetje op bezoek bij een dierbare grootvader. De man hield trouwens ook ongewoon veel van bomen.

Art&Lies (Jeanette Winterson)
Het boek dat er mij toe aangezet heeft mijn thesis aan deze schrijfster te wijden. Gelaagd, intens poëtisch en zeer uitdagend in verhaal en vorm. Een delicatesse voor de (gevorderde) literaire fijnproever, met mate te verorberen, en zeker te herlezen!

The Vintner’s Luck (Elizabeth Knox)
Na mijn studies Germaanse had ik een indigestie van boeken. Alle verplichte lectuur lag nog te zwaar op mijn maag. Dit boek kreeg mij na een vol jaar weer aan het lezen. Het vertelt het verhaal van een jonge man die een nacht per jaar een engel ontmoet. Subtiel, gevoelig, uitdagend. Verdriet en gemis zo worden zo subtiel beschreven dat ze bijna zoet gaan proeven. Dit boek zette mijn sluimerende fascinatie voor engelen pas goed in gang.

The Waves (Virginia Woolf)
Het meest hermetische boek van deze bijzondere Britse schrijfster die te breekbaar was voor haar eigen talent. Het experiment van de modernistische roman doorgedreven tot het uiterste, zonder ooit gevoeligheid of kracht te verliezen. Een meesterwerk.

The Hours (Michael Cunningham)
Met deze persoonlijke herschrijving van Woolfs Mrs Dalloway zette Cunningham een boek neer dat barst van de hints en verwijzingen, maar dat ook als geen ander het timbre en de toon van Woolfs boeken weet te vangen, zonder te plagiëren. Een prestatie op zich, en het verhaal is minstens even interessant als dat van het origineel. Knap verfilmd een paar jaar terug, met hoogwaardige acteerprestaties en muziek van Philip Glass die beklijft.

Narciss en Goldmund (Herman Hesse)
Net als Demian maakte dit boek een grote indruk op mij. Hesse beschrijft de psychologische processen in de zielen van mensen die proberen vrij te worden en zichzelf te zijn. Zijn boeken lezen is een heerlijke ervaring, alsof je mag zitten kijken naar een indrukwekkende bloem die zich langzaam ontvouwt.
Narciss en Goldmund is het verhaal van twee monniken met een intense vriendschap maar heel andere lotsbestemmingen. Ze speelden regelmatig door mijn hoofd toen ik Geheugen van steen schreef. Ik heb mijn uiterste best gedaan om de geschiedenis van Alman en Tomà niet op de hunne te laten lijken.

Het stenen bruidsbed (Harry Mülisch)
Hard en hermetisch, dit boek. Je moet het kraken als een noot, maar op zijn eigen tempo. Het neemt je mee en je leert meer dan je lief was. Maar het blijft hangen, als een beklemmende literaire prestatie. Ik ben soms een beetje te gevoelig voor al te donkere literatuur, maar Mülisch is zo knap in zijn vak dat het hem wel lukt om mij zo’n boek te doen uitlezen.

Absalom Absalom (William Faulkner)
Verplichte literatuur tijdens mijn opleiding in de Germaanse, maar waarschijnlijk een van de boeken waar ik achteraf het meest tevreden over was. Het leest als een koortsdroom, en het is briljant geschreven. Faulkners boeken ademen de sfeer van het warme, arme zuiden, van harde mensen en vechten om te overleven, van diepe bossen en vrijgekochte zwarte slaven. Een heel eigen, meesterlijk, karakter.

The god of small things (Arundhati Roy)
Dit boek staat vol met subtiele en fijnzinnige beschrijvingen. De wereld bekeken door de ogen van twee eigenzinnige kinderen, met op de achtergrond de volwassenen die ze werden, de volwassenen die zoveel verloren hebben dat verdriet hen dreigt te verstikken. Een boek om langzaam te lezen, en nu en dan even te laten liggen. Het is een aanklacht, en een schreeuw om de vlam van het leven niet te laten uitdoven in te veel schuldgevoel, of te veel onverschilligheid.

Terug naar Extra's

Terug naar Hoofdmenu